Pregúntasme cantos beixos
teus, Lesbia, me colmarían.
Tantos como area libia
cobre a laserpicífera Cirene,
entre o oráculo de Xúpiter ardente
e a tumba sagrada do mítico Bato,
ou como milleiros de estrelas que cando cae a noite
axexan os amores furtivos dos humanos.
Comerte a beixos
colmaría ó adoecido Catulo,
para que non poidan contalos os curiosos
nin enmeigalos unha mala lingua.

— Catulo, en tradución de X. M. Otero Fernández.

Gaius Valerius Catullus, poeta romano.


  • Vivamus, mea Lesbia, atque amemus
    • Vivamos, Lesbia miña, e amemos
    • Carmina nº 5.
  • Da mi basia mille, deinde centum
    • Dame mil bicos, logo cen
    • Carmina, nº 5
  • Nam risu inepto res ineptior nulla est
    • Pois nada hai máis parvo ca un riso parvo
    • Carmina nº 39
  • Ille mi par esse deo videtur
    • Como un deus se me parece
    • Carmina nº 51
wikipedia
wikipedia
Vexa o artigo da Wikipedia acerca de Catulo