Miguel de Cervantes Saavedra: Diferenzas entre revisións

[[ImaxeFicheiro:Cervates jauregui.jpg|right|150px]]

* A liberdade é un dos dons máis preciosos que o ceo deu aos homes. Nada que dá, nin os tesouros que a terra encerra no seu seo, nin os que o mar garda nos seus abismos. Pola liberdade, tanto como pola honra, pode e debe aventura-se a nosa vida.

* O que le moito e anda moito, ve moito e sabe moito.

* Morrerei de vello e non comprenderei ao animal bípedo que chaman home, cada indivíduo é unha variedade da súa especie.

* Non desexes e será-lo home máis rico do mundo.

* Non existe maior loucura no mundo do que un home entrar no desespero.

* O sono é o alivio das miserias para os que as sofren espertos.

* Esta que chaman por aí Fortuna é unha muller bébeda e antolladiza, e por riba de todo, cega, e así non ve o que fai, nin sabe a quen derruba.

* O ano que é abundante de poesía, soe selo tamén de fame.

* A muller debe ser dona, e parecelo, que é máis.

* Ningunha ciencia, en tanto que ciencia, engana; o engano está no que non a sabe.

* Só dúas liñaxes hai no mundo, que dicía a miña "agüela", que son o ter e o non ter.

* Ao dono das riquezas non o fai feliz o telas, senón gastalas, e non gastalas como queira, senón sabelas gastar.