Xoán Vicente Viqueira: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
engado info
 
Liña 23:
*Galegos, amade, cultivade o rico tesouro da nosa lingua. Só falándoa seredes libres, xa que o home sen raza é unha abstracción. ¡Orgullo de raza eu vos pido! Ser libres e sel-o como homes, como raza e como indivíduo. E lembrádevos que dí Goethe: "Só aquele que soubo conquerir cada día a sua liberdade é dino de ser libre".
*Palabra, tí que tés as áas coor de iris no ceo, vai d'alma en alma, petando á porta e dicindo: "espertade galegos, os tempos son chegados".
**Fragmentos de Veiga do Campo, Luis [pseu. de [[Ramón Piñeiro|Piñeiro, Ramón]]] (1969)''. Xohan Vicente Viqueira : vida, personalidade, pensamento''. Buenos Aires. p. 32
*¡Lembrémonos! De Navia para acó fálase galego,os que moran n'aquelas terras son galegos.¡E grande parte do Bierzo é tamen noso! A Galicia histórica é mñaismáis extensa do que a Galicia actual!
**Fragmentos de Veiga do Campo, Luis [pseu. de [[Ramón Piñeiro|Piñeiro, Ramón]]] (1969)''. Xohan Vicente Viqueira : vida, personalidade, pensamento''. Buenos Aires. p. 33
*Vede eiquí o que debe ser o noso programa inmediato:
*#Autonomía integral para Galicia (sustituíndo as actuaes Diputaciós por un ''parlamento galego'').
Liña 31:
*#Leis sociaes (liberación dos labregos, leis para os obreiros e labregos, retiros da vellez, seguro contra o paro forzoso, enfermedade, etc.).
*#Reforma do insino (ampliación d'escolas, reforma do bacharelato, ampliacion e renovación da universidade, creación das escolas técnicas).
*#Fomento da riqueza (proteición á agricultura, aumento das industrias pesqueiras, fundación de liñas mercantes e perfeicionamento dos portos, construción de ferrocarrís, pol-o menos o da costa e o de Santiago á Cruña, estabelecimento de privilexios aduaneiros, no senso librecambista, para Galicia).Isto é un esquema. Baixo os epígrafes anteriores debe de ir toda unha ampliación que farán os especialistas.
** Fragmentos de Veiga do Campo, Luis [pseu. de [[Ramón Piñeiro|Piñeiro, Ramón]]] (1969)''. Xohan Vicente Viqueira : vida, personalidade, pensamento''. Buenos Aires. pp. 33-34
Isto é un esquema. Baixo os epígrafes anteriores debe de ir toda unha ampliación que farán os especialistas.
*¡Canto máis ''lonxe da terra'' máis galego son, máis sinto a miña raza! ¿Non foi en París, en Berlín, en Londres, onde máis chorei a nosa decadencia? Era que alí sentía o que podíamos valer. ¡Os nosos chamados cosmopolitas teñen que deprender a ollar para o mundo! Daquela faranse galeguistas.
** Fragmentos de Veiga do Campo, Luis [pseu. de [[Ramón Piñeiro|Piñeiro, Ramón]]] (1969)''. Xohan Vicente Viqueira : vida, personalidade, pensamento''. Buenos Aires. pp. 33-34
*¡Son hespañol! ¡Mais hespañol d'unha Hespaña grande e verdadeira que teña por suprema lei a libertade, onde todas as modalidades e individualidades (naciós, cidades, indivíduos) poidan chegaren á sua máixma expansión! -Non d'unha Hespaña podre e decadente. -¡Eu entrevexo no horizonte o nascer da miña Hespaña!.
 
**Fragmentos de Veiga do Campo, Luis [pseu. de [[Ramón Piñeiro|Piñeiro, Ramón]]] (1969)''. Xohan Vicente Viqueira: vida, personalidade, pensamento''. Buenos Aires. p. 34
*Eis dous termos que non se poden contrapôr: ''nacionalismo'', ''socialismo''. E máis: o segundo é probablemente un aspeito do primeiro. Nacionalismo é irmandade na patria, e sentimento de counidade ideial, é vontade de vida unánime traballando nun momento da humanidade.
*O fondo de todos os socialismos dí: que a ninguén lle falte pan dabondo, que todos teñan un fogar sob a garimosa teitume, que a escola sexa igual para todos, que non haxa fame nin tiranía. No que non se entende os socialismo é nas fórmulas, nos planos para arranxar a sociedade de maneira que aquele estado xusto realícese.
*Mais ¡cómo sentindo a ideal comunidade de patria, pode se tolerar que haxa cidadáns de duas clases, os probes e esfameados e os ricos e privilexiados? ¿Como non sentir noxo, en que para os uns sexan todos os ben da vida e para outros nada? O nacionalismo non ve mñais que irmans na patria, e le quere que todo o ben común pártase entre irmáns. ¡O nacionalismo é o santo calor, pai do socialismo!
*¡Os pobos en que unha loita civil (de probes e ricos) separe aos cidadáns, cedo ou serodiamente morrerán; mais os que se senten en irmandade santa (onde as diferencias sociaes son pouco notábeis ou non existentes) non teñan medo á eternidade!
**Fragmentos de Veiga do Campo, Luis [pseu. de [[Ramón Piñeiro|Piñeiro, Ramón]]] (1969)''. Xohan Vicente Viqueira: vida, personalidade, pensamento''. Buenos Aires. p. 35
== Notas ==
{{Listaref}}{{Día das Letras Galegas}}
{{DEFAULTSORTORDENAR:Viqueira}}
{{Control de autoridades}}