Este artigo ou sección precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros de texto ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo.

Karl Heinrich Marx (5 de Maio de 1818, Trier (Tréveris), Alemaña - 14 de Marzo de 1883, Londres) foi un filósofo, científico social, economista, historiador e revolucionario alemán.

Karl Marx

  • O que caracteriza a economía política burguesa é que ela ve na orde capitalista non unha fase transitoria do progreso histórico, senón a forma absoluta e definitiva da produción social.
  • O estabelecemento dun día de traballo normal é o resultado de séculos de loita entre o capitalista e o obreiro.
  • O traballo é, pola súa esencia, unha actividade non livre, inhumana e insocial, condicionada pola propiedade privada e creadora de propiedade privada. A abolición da propiedade privada non se fará realidade até que non sexa concebida como abolición do "traballo".
    • Sobre o libro de Friedrich List «O sistema nacional de economía política», 1845
  • Proletarios de todos os países, unídevos.
  • Se o individuo traballa apenas para si mesmo, poderá vir a ser un famoso erudito, un gran sabio, un poeta renomado, mais xamais alguén xenuinamente grande e completo. A Historia chama esas persoas dos maiores... aqueles que se enobrecen traballando para o propósito universal. A experiencia exalta como o máis feliz aquel que fixo máis persoas felices.
  • Os obreiros non teñen patria.
  • A clase capitalista rasgou o veo sentimental da familia, reducindo as relacións familiares a meras relacións monetarias.
  • Canto máis produce o obreiro, menos ten para consumir; cantos máis valores cría, máis se deprecia.
  • A burguesía non pode existir sen revolucionar constantemente os instrumentos de produción e, polo tanto, as relacións de produción, isto é, todo o conxunto das relacións sociais. Esta mudanza continua da produción, esta transformación ininterrupta de todo o sistema social, esta axitación, esta perpetua inseguranza distinguen a época burguesa das precedentes. Todas as relacións sociais tradicionais e estabelecidas, co seu cortexo de nocións e ideas antigas e venerábeis, disólvense; e todas as que as substitúen envellecen antes mesmo de poder osificarse.
  • A opresión do home polo home iniciouse coa opresión da muller polo home.
  • As ideas dominantes dunha época sempre foron as ideas da clase dominante.
  • O Capitalismo xera o seu propio enterrador.
  • A mellor forma de Estado é aquela en que os antagonismos entran abertamente e atopan a súa solución.
  • Que aquí se afaste toda suspeita. Que neste lugar se desprece todo o medo.
  • O movemento proletario é o movemento autonomo da inmensa maioría no interese da inmensa maioría.
  • As ideas nada poden realizar. Para realizar as ideas son necesarios homes que poñan a funcionar unha forza práctica.
  • Os comunistas non se rebaixan a ocultar as súas opinións e os seus propósitos. Declaran abertamente que os seus obxectivos só poderán alcanzarse pola derrubada violenta de toda orde social existente. Que as clases dominantes treman á idea dunha revolución comunista. Nela, os proletarios nada ten a perder a non ser as súas prisións, ten un mundo a gañar. Proletarios de todos os países, unídevos!
  • Os filósofos alemáns están discutindo o mundo en termos metafísicos. Chega de discutir o mundo, vamos transformalo.
  • Os que, no réxime capitalista, traballan non se lucran e os que se lucran non traballan.
  • A propiedade privada tornounos tan estúpidos e limitados que un obxecto só é noso cando o posuímos.
  • A relixión é o suspiro da criatura aflita, o estado de ánimo dun mundo sen corazón, porque é o espírito da situación sen espírito. A relixión é o opio do pobo.
  • Non é a historia que usa o home para realizar os seus fins, ao contrario, ela nada máis é do que a actividade do home que persegue os seus fins.
  • O traballo non é a satisfación dunha necesidade, mais apenas un medio para satisfacer outras necesidades.
  • O primeiro requisito da felicidade dos pobos é a abolición da relixión.
  • A ditadura do proletariado constitúese na transición para atinxir unha sociedade sen clases.
  • O comunismo consiste nunha reunión de homes libres traballando con medios de produción comúns e, dependendo, a partir dun plano combinado, as súas numerosas forzas individuais como unha única e mesma forza de traballo social.
  • O traballador só se sente á vontade no seu tempo de folga, porque o seu traballo non é voluntario, é imposto, é traballo forzado.
  • O que caracteriza a división de traballo no interior da sociedade moderna é que ela enxendra especialidades, e con elas, o idiotismo da especialización.
  • De cada un, de acordo coas súas habilidades, a cada un, de acordo coas súas necesidades.
  • O pobo que subxuga outro, forxa as súas propias cadeas.
  • Na manufactura e no artesanato, o traballador utiliza a ferramenta; nunha fábrica, é un servo da máquina.
  • Os homes fan a súa propia historia, mais non a fan como queren... A tradición de todas as xeracións mortas oprime como un pesadelo o cerebro dos vivos.
  • A historia da sociedade ata aos nosos días é a historia da loita de clases.

Citacións referíndose a Marx editar

  • A traxedia do séc. XX consiste en que non foi posíbel escomezar experimentando as teorías de Karl Marx con ratos - Stanisław Lem
  • Un comunista é alguén que leu a Marx. Un anticomunista é alguén que entendeu a Marx. (Ronald Reagan)
  • Unha biblioteca permite que se procure Marx, se atope Schopenhauer e se requisite a Biblia - Ernst R. Hauschka
  • Na Unión Soviética e na RDA empreendeuse unha tentativa en larga escala para refutar a Marx. A tentativa fracasou - Heiner Müller
  • Amor: un problema tamén, que Marx non resolveu - Jean Anouilh
 
Commons
Commons ten máis imaxes sobre: