Karl Marx

Este artigo ou sección precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros de texto ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo.

Karl Heinrich Marx (5 de Maio de 1818, Trier (Tréveris), Alemaña - 14 de Marzo de 1883, Londres) foi un filósofo, científico social, economista, historiador e revolucionario alemán.

Karl Marx

---

• O que caracteriza a economía política burguesa é que ela ve na orde capitalista non unha fase transitoria do progreso histórico, senón a forma absoluta e definitiva da produción social.

• O estabelecemento dun día de traballo normal é o resultado de séculos de loita entre o capitalista e o obreiro.

• O traballo é, pola súa esencia, unha actividade non livre, inhumana e insocial, condicionada pola propiedade privada e creadora de propiedade privada. A abolición da propiedade privada non se fará realidade até que non sexa concebida como abolición do "traballo".
  • Sobre o libro de Friedrich List «O sistema nacional de economía política», 1845

• Proletarios de todos os países, unídevos.

• Se o individuo traballa apenas para si mesmo, poderá vir a ser un famoso erudito, un gran sabio, un poeta renomado, mais xamais alguén xenuinamente grande e completo. A Historia chama esas persoas dos maiores... aqueles que se enobrecen traballando para o propósito universal. A experiencia exalta como o máis feliz aquel que fixo máis persoas felices.

• Os obreiros non teñen patria.

• A clase capitalista rasgou o veo sentimental da familia, reducindo as relacións familiares a meras relacións monetarias.

• Canto máis produce o obreiro, menos ten para consumir; cantos máis valores cría, máis se deprecia.

• A burguesía non pode existir sen revolucionar constantemente os instrumentos de produción e, polo tanto, as relacións de produción, isto é, todo o conxunto das relacións sociais. Esta mudanza continua da produción, esta transformación ininterrupta de todo o sistema social, esta axitación, esta perpetua inseguranza distinguen a época burguesa das precedentes. Todas as relacións sociais tradicionais e estabelecidas, co seu cortexo de nocións e ideas antigas e venerábeis, disólvense; e todas as que as substitúen envellecen antes mesmo de poder osificarse.

• A opresión do home polo home iniciouse coa opresión da muller polo home.

• As ideas dominantes dunha época sempre foron as ideas da clase dominante.

• O Capitalismo xera o seu propio enterrador.

• A mellor forma de Estado é aquela en que os antagonismos entran abertamente e atopan a súa solución.

• Que aquí se afaste toda suspeita. Que neste lugar se desprece todo o medo.

• O movemento proletario é o movemento autonomo da inmensa maioría no interese da inmensa maioría.

• As ideas nada poden realizar. Para realizar as ideas son necesarios homes que poñan a funcionar unha forza práctica.

• Os comunistas non se rebaixan a ocultar as súas opinións e os seus propósitos. Declaran abertamente que os seus obxectivos só poderán alcanzarse pola derrubada violenta de toda orde social existente. Que as clases dominantes treman á idea dunha revolución comunista. Nela, os proletarios nada ten a perder a non ser as súas prisións, ten un mundo a gañar. Proletarios de todos os países, unídevos!

• Os filósofos alemáns están discutindo o mundo en termos metafísicos. Chega de discutir o mundo, vamos transformalo.

• Os que, no réxime capitalista, traballan non se lucran e os que se lucran non traballan.

• A propiedade privada tornounos tan estúpidos e limitados que un obxecto só é noso cando o posuímos.

• A relixión é o suspiro da criatura aflita, o estado de ánimo dun mundo sen corazón, porque é o espírito da situación sen espírito. A relixión é o opio do pobo.

• Non é a historia que usa o home para realizar os seus fins, ao contrario, ela nada máis é do que a actividade do home que persegue os seus fins.

• O traballo non é a satisfación dunha necesidade, mais apenas un medio para satisfacer outras necesidades.

• O primeiro requisito da felicidade dos pobos é a abolición da relixión.

• A ditadura do proletariado constitúese na transición para atinxir unha sociedade sen clases.

• O comunismo consiste nunha reunión de homes libres traballando con medios de produción comúns e, dependendo, a partir dun plano combinado, as súas numerosas forzas individuais como unha única e mesma forza de traballo social.

• O traballador só se sente á vontade no seu tempo de folga, porque o seu traballo non é voluntario, é imposto, é traballo forzado.

• O que caracteriza a división de traballo no interior da sociedade moderna é que ela enxendra especialidades, e con elas, o idiotismo da especialización.

• De cada un, de acordo coas súas habilidades, a cada un, de acordo coas súas necesidades.

• O pobo que subxuga outro, forxa as súas propias cadeas.

• Na manufactura e no artesanato, o traballador utiliza a ferramenta; nunha fábrica, é un servo da máquina.

• Os homes fan a súa propia historia, mais non a fan como queren... A tradición de todas as xeracións mortas oprime como un pesadelo o cerebro dos vivos.

• A historia da sociedade ata aos nosos días é a historia da loita de clases.

• Unha pantasma percorre Europa, a pantasma do comunismo.
  • Comezo do Manifesto comunista.

Citacións referíndose a Marx

• A traxedia do séc. XX consiste en que non foi posíbel escomezar experimentando as teorías de Karl Marx con ratos - Stanisław Lem

• Un comunista é alguén que leu a Marx. Un anticomunista é alguén que entendeu a Marx. (Ronald Reagan)

• Unha biblioteca permite que se procure Marx, se atope Schopenhauer e se requisite a Biblia - Ernst R. Hauschka

• Na Unión Soviética e na RDA empreendeuse unha tentativa en larga escala para refutar a Marx. A tentativa fracasou - Heiner Müller

• Amor: un problema tamén, que Marx non resolveu - Jean Anouilh