Miguel de Cervantes Saavedra
escritor en lingua castelá de novela, poesía e teatro, considerado a máxima figura da literatura castelá
Miguel de Cervantes Saavedra (1547 – 1616), novelista español, poeta e dramaturgo, é considerado a máxima figura da literatura española.
- A liberdade é un dos dons máis preciosos que o ceo deu aos homes. Nada que dá, nin os tesouros que a terra encerra no seu seo, nin os que o mar garda nos seus abismos. Pola liberdade, tanto como pola honra, pode e debe aventura-se a nosa vida.
- O que le moito e anda moito, ve moito e sabe moito.
- Morrerei de vello e non comprenderei ao animal bípedo que chaman home, cada indivíduo é unha variedade da súa especie.
- Non desexes e será-lo home máis rico do mundo.
- Non existe maior loucura no mundo do que un home entrar no desespero.
- O sono é o alivio das miserias para os que as sofren espertos.
- Esta que chaman por aí Fortuna é unha muller bébeda e antolladiza, e por riba de todo, cega, e así non ve o que fai, nin sabe a quen derruba.
- O ano que é abundante de poesía, soe selo tamén de fame.
- A muller debe ser dona, e parecelo, que é máis.
- Ningunha ciencia, en tanto que ciencia, engana; o engano está no que non a sabe.
- Só dúas liñaxes hai no mundo, que dicía a miña "agüela", que son o ter e o non ter.
- Ao dono das riquezas non o fai feliz o telas, senón gastalas, e non gastalas como queira, senón sabelas gastar.