Cicerón

Este artigo ou sección precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros de texto ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo.

Marco Tulio Cícero ou Marcus Tullius Cicero (en Latín) (Arpino, Italia, 3 de xaneiro 106 a.C. - Formies, 7 de decembro 43 a.C.), filósofo, orador, escritor, avogado e político romano.

---

Clásicos en Galego 14: Sobre a vellez e Sobre a amizade.

• O mellor tempero da comida é a fame.

• Sócrates foi o primeiro a evocar a filosofía do ceo á terra, deulle a cidadanía nas cidades, introduciuna, tamén, nas casas e obrigouna a ocuparse da vida e dos costumes, das cousas boas e das cousas ruíns.

• Aínda que sexa curta a vida que nos da a natureza, é eterna a memoria dunha vida ben empregada.

• Ou filosofía, guía da vida!

• Son escravo do deber por amor á liberdade.

• Cando preguntaban a Sócrates de onde viña, respondía que era un cidadán do mundo. El considerábase un cidadán do universo.

• Canto maiores son as dificultades a vencer, maior será a gloria.

• Un corazón agradecido non é soamente a maior das virtudes, é a orixe de todas as demais.

• A Liberdade non consiste en ter un bo amo, pero en non telo.

• O pensamento é libre.

• Somos todos escravos da lei, para que poidamos ser libres.

• Os homes son coma os viños: a idade aceda os malos e apura os bos.

• A vida feliz consiste na tranquilidade da mente.

• Fique sabendo que vostede é un deus, se é deus aquel que posúe forza, sentimento e memoria que prevé e que domina, modera e fai mover este corpo ao cal está ligado.

• O silencio deles é unha elocuente afirmación.

• Non hai nada tan absurdo que non saia da boca dalgún filósofo.

• Nada é difícil para quen ama.

• Aquilo que é verdadeiro, simple e sincero é bastante compatíbel coa natureza do home.

• Non nacemos apenas para nós mesmos.

• Ningún home foi xamais grande sen un toque de inspiración divina.

• A filosofía é o mellor remedio para a mente.

• A inimizade é a ira á espera da oportunidade de vingarse.

• Ninguén será xeneroso se non for, ao mesmo tempo, xusto.

• Ninguén é tan vello que non pense en poder vivir un ano máis.

• Para ter vida longa é preciso vivir de vagar.

• Unha adolescencia libidinosa e desregrada entrega á vellez un corpo cansado.

• Vivir feliz non é máis que vivir con honestidade e rectitude.

• O home nunca debe humillarse ata o punto de se esquecer de que é home.

• Se ao lado da biblioteca houber un xardín, nada faltaría.

• Non hai nada que non se consiga coa forza de vontade, a bondade e, principalmente, co amor.

• Paréceme que arrancan o sol deste mundo, eses que afastan a amizade das súas vidas.

• Errar é propio do home, mais perseverar no erro é cousa de parvos.

• Un aposento sen libros é un corpo sen alma.

• Que o historiador non ouse dicir unha mentira nin esconder unha virtude.

• A historia é testemuña do pasado, luz da verdade, vida da memoria, mestra da vida, anunciadora dos tempos antigos.

• Na adversidade a maior consolación é a consciencia das boas accións.

• As nosas mentes posúen por natureza un insaciábel desexo de saber a verdade.

• É erro supor que os efectos da guerra sexan maiores que os feitos da paz.

• Nunca estou máis acompañado que cando estou só.

• Un amigo verdadeiro discérnese durante unha materia incerta

• Amicus certus in re incerta cernitur.

• A alma dos nenos é un espello onde se retrata a natureza.

• Non saber o que aconteceu antes de nós e coma ser incesantemente nenos.

• A lei é a razón suma encravada na natureza, e que ordena o que debe facerse e prohibe o contrario.

• Orixinalmente en latín: Lex ratio summa insita in natura, quae jubet ea, quae facienda sunt, prohibetque contraria.